Η Ιερή μεταφορά του λόγου ...

Οι ποιητές, οι αμετανόητοι ονειροπόλοι, που παρατηρούν, φαντάζονται, διαισθάνονται, προλέγουν, αναζητούν τα χρώματα της εποχής τους, για να κατορθώσουν να ντύσουν το έργο τους, με τις δικές τους απαράμιλλες αποχρώσεις.

Η μνήμη, αυτή η ανάδειξη του παρελθόντος από την ανάπλαση του χθες και των αναμνήσεων τα εσώτερα, που αγκαλιάζουν το χρόνο στην κυκλική πορεία του.

Η Ποίηση, αυτή η έκφραση από δημιουργίες του νου, σε λέξεις που εκτινάσσονται και αστράφτουν φως !

Eίναι … η Ιερή μεταφορά του λόγου…, στη σιωπή της γραφής !

© Έμυ Τζωάννου