Ήμουνα προσανατολισμένη στη χαρά του. Ζούσα στη χώρα του παραμυθένιου ονείρου. Με είχε απορροφήσει. Ένιωθα έντονα την επιθυμία να μας κλείσω στα όρια αυτής της ονειρεμένης διάρκειας. Στην ερωτική μας αιωνιότητα.

© Έμυ Τζωάννου
Η Αγάπη μου … Μεσόγειος - μυθιστόρημα

Θα με βλέπεις
την ανατολή
στη χαραυγή της επιθυμίας

Θα με συναντάς το δειλινό
στην κοιτίδα του έρωτα

Θα με αναζητάς
στα ίχνη
του ουράνιου τόξου

Καθώς όλα αυτά
θα διαχέονται
στον ορίζοντα …

© Έμυ Τζωάννου

Η ζωή μετριέται
με απέλπιδες χαρές
εύθυμους παλμούς
χυμώδεις οιμωγές
αιχμάλωτες ηδονές μαρμάρινες φωνές
σπαρταριστές φλόγες

Κοιτάσματα ευδαιμονίας
υφαντουργήματα πόθων
αναστάσιμα έπαθλα
ερωτικά πελάγη

Εκεί όπου
η φουρτούνα και η γαλήνη
εναλλάσσονται
διαδοχικά, μα και άνισα
σε ακροθαλασσιές
μουσκεύοντας
τις προσδοκίες
στης ειμαρμένης το στερέωμα

© Έμυ Τζωάννου

Πιο πέρα από τις εξοχές της λύπης
πιο κάτω από τις οδύνες της ρήξης
πιο κοντά στο ρίγος της λήθης

Αφουγκράζομαι τα ανύποπτα μυστικά
της αινιγματικής φωτιάς
την ώρα που ο στοχασμός
στροβιλίζεται
στην άρμη της λησμονιάς

© Έμυ Τζωάννου

Ο Έρωτας μπορεί να Σταματά τον Χρόνο και δεν υπάρχει πριν, ούτε μετά, απλά το Τώρα.

© Έμυ Τζωάννου
Η Αγάπη μου ..., Μεσόγειος - μυθιστόρημα

Η ζωή είναι ένα σύνολο εμπειριών που σε γεμίζουν και σε κάνουν γνώστη των πραγμάτων - γι’ αυτό και πρέπει να δίνουμε αξία σ’ ανθρώπους και σε πράγματα που αληθινά αξίζουν.
Μέσα μας υπάρχει ένα φως. Ο καθένας από μας έχει τις δικές του ιδιαιτερότητες και βλέπει τη ζωή με τη δική του μοναδική αίσθηση.
Η κάθε μέρα είναι ξεχωριστή, δίνοντάς σου μια νέα ευκαιρία, μια νέα πρόκληση, μια νέα έκφραση κι ο καθένας από εμάς, αφήνει το δαχτυλικό του αποτύπωμα στον κόσμο, σφραγίδα του.

(c) Έμυ Τζωάννου
Η Αγάπη μου ..., Μεσόγειος - μυθιστόρημα

Άρχισε σαν ένα Παιχνίδι αισθησιακής περιπλάνησης, όπου κάθε ώρα με Ζέσταινε όλο και περισσότερο , με την Τρυφερότητα και τα Γλυκόλογά του, καθώς με κοίταζε με τα μεγάλα και εκφραστικά καταπράσινα μάτια του, που Εκπέμπανε ερωτικά μηνύματα και δεν περιείχαν λέξεις, αλλά Νόημα.

©ΈμυΤζωάννου
Η Αγάπη μου … Μεσόγειος - Μυθιστόρημα

Είχα Ζήσει την Τρέλα του Έρωτα και του Πάθους, βιώνοντας στιγμές που είχαν Aκινητοποιήσει το χρόνο και θα έμεναν Δικές μου για Πάντα !

© Έμυ Τζωάννου
Η Αγάπη μου … Μεσόγειος - μυθιστόρημα

Τώρα ζητούσα Συναισθηματική Πληρότητα. Για μένα οι δεσμοί οφείλουν να είναι τόσο Στέρεοι, που τα δύο μέλη της σχέσης να έχουν εξασφαλίσει τη θέση τους και να νιώθουν αυτοπεποίθηση.

© Έμυ Τζωάννου
Η Αγάπη μου … Μεσόγειος - μυθιστόρημα

Οι μελωδίες μου έφερναν μια γλυκιά ταραχή, σαν μια Τρικυμία συναισθημάτων που με διαπερνούσε, σαν ένα Ρίγος που με διαχείλιζε.

Αυτή η Θεία μουσική μπορούσε να κατευθύνει ή να υποκινήσει μια ανείπωτη συναισθηματική Τρυφερότητα.

(c) Έμυ Τζωάννου
Η Αγάπη μου ... Μεσόγειος - μυθιστόρημα

Η ζωή κυλά τόσο γρήγορα, που είναι κρίμα να μην αρπάζεις τις ευκαιρίες, κάνοντας βήματα στην αναζήτηση, στη ζωή, στην δράση, στο όνειρο ! To θέμα είναι να πιστεύεις ότι είσαι νέος. Η εσωτερική νεότητα έχει σημασία, γιατί δεν αλλοιώνεται ποτέ.
Είναι σημαντικό να διαθέτεις το ενδιαφέρον για να ανακαλύπτεις τον κόσμο ξανά και ξανά απ’ την αρχή. Είναι σήμα κατατεθέν της νεότητας, της φρεσκάδας και της φιλομάθειας.
Όταν γνωρίζω ανθρώπους αξίας, ρουφάω τη γνώση τους, μαθαίνω από τις εμπειρίες τους, παίρνοντας διδάγματα για τη ζωή κι όλα αυτά συντελούν στην ωριμότητά μου.

© Έμυ Τζωάννου
Η Αγάπη μου ... Μεσόγειος - μυθιστόρημα

Μέσα στο φως
του δειλινού
διασκορπίζεται
η δικαιοσύνη
της έναστρης Άνοιξης
Μέσα στον κυματισμό
του πελάγους
διαχέονται
τα μυστικά
των αδιάτρητων ήχων

Στα αλληγορικά σκιρτήματα
των κορμιών
θροΐζουν
άσματα
ιδεατών προσδοκιών

© Έμυ Τζωάννου

Θα σ' οδηγήσω μυστικά εκεί που τρίζει η ανάμνηση
ν' αφουγκραστείς τα λόγια
απ' τις μέρες που πλεύσαμε μαζί

Θα σε μεταφέρω μαγικά στις μελωδίες του χθες για ν' ακούσεις πόσο αντέχουν
οι χορδές της προσμονής μου

Λεπτές, μεταξωτές χορδές απογοήτευσης

(c) Έμυ Τζωάννου
Πρώτη Ποιητική συλλογή : Της ψυχής μου οι θάλασσες

Έλα να σμίξουμε ξανά
στις ξεχασμένες γειτονιές των αστεριών
Έλα να ρεμβάσουμε αγκαλιά
την αόρατη χαραυγή των στοχασμών
Έλα να γεμίσουμε αποχρώσεις τη ζωή μας !

(c) Έμυ Τζωάννου
Της ψυχής μου οι θάλασσες

Άργησαν τα χρόνια …
στων ανέμων
τα σκόρπια νήματα

Μάραναν οι σφυγμοί …
των κοχυλιών
στα λιθοβολημένα καλοκαίρια

© Έμυ Τζωάννου

Τόσες αποκαλύψεις …
τις αναμφίβολες νύχτες
που διανυκτερεύουν
στη σκόρπια αναπνοή μου …

© Έμυ Τζωάννου

Οι καιροί των παιδικών μου χρόνων
ανέπαφοι καταυλισμοί του παρελθόντος
που με φιλοξενούν στα τσαντήρια τους
και με κερνούν τις θύμισες
σε κρυστάλλινα ποτήρια αποχαιρετισμού για να καταπίνω την ανάμνηση
και να χωνεύω τους λυγμούς

(c) Έμυ Τζωάννου
Της ψυχής μου οι θάλασσες

Στο ηλιοβασίλεμα
η ασύνορη μορφή μου
παιδεύει τα μάτια σου
στο πρίσμα των στοχασμών

© Έμυ Τζωάννου

Οι προσευχές των αστεριών

αστράφτουν στους ουρανούς
σαν φλόγες στο άπειρο
ευωδιάζουν τις νύχτες
σαν πασχαλιές στους ανέμους

ραντίζοντας τριγύρω
την αλληγορική σημασία τους …

© Έμυ Τζωάννου

Τη δυναστεία των νησιών
προσκυνούν
μαΐστρος, φλοίσβος, σορόκος,

που στον αμέριμνο ορίζοντα ηχούν
με θεαματικούς κυματισμούς

© Έμυ Τζωάννου

Παραφρονώ
όταν διαχέεσαι
με μια σονάτα πάθους …

© Έμυ Τζωάννου

Σε πάθους καθρεφτίσματα
σε ήλιου αστραπές
σε πόθου έξαρση

Εμψυχώνονται τα όνειρα και παρομοιάζονται
με φλογισμένα άτια
που αδάμαστα καλπάζουν
σε αιώρες λαγνείας

© Έμυ Τζωάννου

Χορδές άρπας
συνοδεύουν μελωδικά
τα ακατανόητα λόγια
των λυγμών της

Η Κίρκη αιμορραγεί
στο δειλινό
στη θλίψη του αποχωρισμού
θυμάται τον Οδυσσέα της

© Έμυ Τζωάννου

Σε έξαρση
η νύχτα …

Σε ιχνηλασίες
οραματικών διακυμάνσεων αλώβητων
στους αναλλοίωτους καιρούς
του θάμβους

© Έμυ Τζωάννου

 

Ο τρόπος μας και η συμπεριφορά μας στους άλλους καθορίζει και τη θέση μας. Έτσι, Χτίζουμε τη φήμη μας ... και Δείχνουμε ποιοί είμαστε στην πραγματικότητα.
Ο τρόπος που λειτουργεί ο καθένας, είναι το βαρόμετρο της αντικειμενικής του Αξίας.

(c) Έμυ Τζωάννου
Η Αγάπη μου ... Μεσόγειος

Είχα καταλήξει στο συμπέρασμα, ότι το Τώρα είναι η μόνη χειροπιαστή πραγματικότητα που Ζούμε αναπολώντας ή προσμένοντας, βάζοντας Στόχο τα επόμενα καλοκαίρια να είναι γεμάτα έρωτα, μουσική, χαμόγελα, συναισθηματική ζεστασιά, χρώματα, παραδεισένιες παραλίες με τυρκουάζ νερά, ηλιοβασιλέματα σε σαγηνευτικά σκηνικά κι Όλα αυτά χτισμένα, όχι στην άμμο, αλλά σε πέτρα Στέρεη.

(c) Έμυ Τζωάννου
Η Αγάπη μου ... Μεσόγειος

Στα μυστικά ταξίδια της ποίησης
σταλάζουν
ανεξερεύνητοι στοχασμοί
σε αδιατίμητες πτυχές αλήθειας

© Έμυ Τζωάννου

Πέρασαν τα χρόνια της αθωότητας
πασχίζοντας να διασχίσουμε
της ζωής τα λιμάνια

Χωρίς πλοία χωρίς ούριους ανέμους
χωρίς ευνοϊκούς πλόες

Με ακατανίκητη αισιοδοξία
με ακατάληπτες προσδοκίες
με άρρητες αγωνίες

Δίχως πανιά
με γυμνά κατάρτια

© Έμυ Τζωάννου

Στης εικόνας την ξαστεριά
στο απρόσιτο παντού
στο θρυμματισμένο πουθενά
στις μορφές των λόγων
στα αρώματα των στεναγμών στα γιασεμιά της ανάσας

Χαράζω τα ατέρμονα όνειρα
για να κολυμπήσουν περήφανα
στης νυχτιάς τις αυταπάτες

Έμυ Τζωάννου

Ιχνηλάτης αναμνήσεων


Ιχνηλάτης αναμνήσεων
περιπλανώμενος
στις ακτές των Κυκλάδων
Στις αποχρώσεις των καημών
στις λεηλασίες των ειρμών
στις ερμηνείες των αναπολήσεων
στις εισπνοές των ολονυχτιών
στις ταλαντεύσεις των φωτοσκιάσεων


(c)  Έμυ Τζωάννου

Ζωγραφίζω
μυστηριακά ηλιοβασιλέματα
στην απέναντι όχθη

Βυθιζόμενη στα αυριανά μου
εξαγνισμένα δειλινά

© Έμυ Τζωάννου

Δοξολογία

Ανακαλύπτω
τους ιριδισμούς της φωνής μου
στις μελωδίες του πελάγους που διαλαλούν

Απ’ τη Σαντορίνη ως τη Χίο
απ’ την Κρήτη ως τη Σύρο
απ’ την Κέρκυρα ως τη Ρόδο

Τη γνήσια
αδιάπτωτη
ακατάλυτη
Αγάπη μου

Δοξολογία
για την Ελλάδα !

© Έμυ Τζωάννου

Ιδεατές στιγμές
στους χαρταετούς των ελπίδων

Οραματικές αποδράσεις
στους ουρανούς των προσευχών
© Έμυ Τζωάννου

Ο Υπέροχος πίνακας είναι του ζωγράφου, Χάρη Πανίδη.

Φως
Απέριττο φως
στη θαλπωρή του Αιγαίου

Αντανακλάται και απλώνεται στο Θάμβος
του πανδαμάτορα χρόνου ...

(c) Έμυ Τζωάννου

Πολύχρωμη θάλασσα
στις ιριδίζουσες αντανακλάσεις του ήλιου,
ερωτική στην αποτύπωση των διάφανων εικόνων της,
σε όλες τις πτυχές της,
στις μεταλλαγές και στις μεταμορφώσεις της, ανταποκρίνεται στους τόνους του γκρίζου,
του γαλάζιου και του πρασινωπού χιτώνα της.

Η μαγεία που αναβλύζει από τα θαυμαστά χρώματα,
που εναλλάσσονται πάνω στην αθωότητα των κυμάτων της,
μας εμπνέει, μας μεταλλάσσει.

Η διάθεσή μου πνέει στις αποχρώσεις του μελτεμιού,
στην ορμή των Αιγαιοπελαγίτικων ανέμων …

Σε ένα χρωματικό ταξίδι περιπλάνησης και στοχασμών
σε αλλότυπους τόνους σκέψης.

© Έμυ Τζωάννου

Με γέλασε
η διαίσθηση

στης νύχτας τις παρενθέσεις ...

© Έμυ Τζωάννου

Ανθόκηπος ιδεών

 Ανθόκηπος ιδεών
οι φράσεις
ευωδιάζουν
σε αναλαμπές αισιοδοξίας

© Έμυ Τζωάννου

Δοξολογία
Ανακαλύπτω
τους ιριδισμούς της φωνής μου
στις μελωδίες του πελάγους
που διαλαλούν
Απ’ τη Σαντορίνη ως τη Χίο
απ’ την Κρήτη ως τη Σύρο
απ’ την Κέρκυρα ως τη Ρόδο

Τη γνήσια
αδιάπτωτη
ακατάλυτη
Αγάπη μου

Δοξολογία
για την Ελλάδα !

© Έμυ Τζωάννου

Εν ώρα ανακωχής ...

Κατολίσθηση συναισθημάτων
από αλύπητους βομβαρδισμούς

Εν ώρα ανακωχής …

© Έμυ Τζωάννου

Ο Έρωτας μπορεί να σταματά τον χρόνο και δεν υπάρχει πριν, ούτε μετά, απλά το τώρα.

Λες και δεν κυλάει πια ο χρόνος, έχοντας πνίξει τα ρολόγια σ’ ερωτικούς, απύθμενους βυθούς, όπου βυθιζόμασταν και χανόμασταν.

Λες και ανασαίναμε μόνο για μας, ο ένας για τον άλλον, προσηλωμένοι στις απόλυτα δικές μας μοναδικές κι ακόρεστες στιγμές, που απολαμβάναμε, ρουφώντας τες μια-μια, σαν μεθυστικές σταγόνες ποτού.

Με χάιδευε με μια γλύκα κι ήμουνα μεμιάς διασκορπισμένη στα πέταλα του κορμιού του, διασχίζοντας τα ανεξέλεγκτα πέλαγα του πόθου, βυθισμένη στα ανομολόγητα μονοπάτια του έρωτά μας.
Ήμουν σαν υπνωτισμένη από τη γλύκα των χαδιών, των φιλιών και των λόγων του κι ήταν σαν να ήθελε να με λιώσει με την ορμή του.

Αν ήταν να αφήσω αυτόν τον κόσμο, αναμφίβολα αυτή, θα ήταν η ωραιότερη στιγμή !!!

© Έμυ Τζωάννου
Η Αγάπη μου …, Μεσόγειος ( μυθιστόρημα )

Παλίρροιες οι μνήμες

Στην πλημμυρίδα της ανάμνησης …
στην άμπωτη της αναμονής …

Παλίρροιες οι μνήμες
σιωπηλές σχισμές χαράχτηκαν
σαν κοραλλένιες παραισθήσεις
στην απεραντοσύνη του χρόνου

© Έμυ Τζωάννου

Tides ... are the memories ...

In the flow of the remembrance ...
in the ebb of the expectation ...
Tides ... the memories ...
the silent slits
are carved
like coral red hallucinations
in the infinity of time ...

© Amy Tzoannou

Στου Αιγαίου την Αγιότητα
Σε μελωδίες κυμάτων
διασπώνται
ιερές απεικονίσεις
νοσταλγίας
Σε σπονδυλωτές ακτές
εκπέμπονται
αειθαλείς διηγήσεις
γαλήνης

Στου Αιγαίου την Αγιότητα !

© Έμυ Τζωάννου

Στην αθανασία του ορίζοντα

Στης ακρογιαλιάς τη γαλήνη
οραματίζεται η Αφροδίτη
την ώρα του δειλινού που ο πορφυρός ήλιος
ακουμπάει …
στην αθανασία του ορίζοντα

Γέρνει ευλαβικά
στην περισυλλογή του πελάγους

© Έμυ Τζωάννου

Χορδές άρπας
συνοδεύουν μελωδικά
τα ακατανόητα λόγια
των λυγμών της
Η Κίρκη αιμορραγεί
στο δειλινό
στη θλίψη του αποχωρισμού
θυμάται τον Οδυσσέα της

© Έμυ Τζωάννου

Πλέκω ιστούς έμπνευσης …

στους νοερούς ορίζοντες
της ανατολής των στοχασμών

αδιάρρηκτων
αδιατίμητων …

© Έμυ Τζωάννου

Η νύχτα
γεννά
την προδοσία

Η μέρα … την προσδοκία

© Έμυ Τζωάννου

Αν πετούσα …

Αν πετούσα και ταξίδευα
ακουμπισμένη
πάνω σε άτι φτερωτό
θα έβλεπα
από διαφορετικά ύψη
την απόλυτη αλήθεια
ως ορατό φάσμα

που στα χαμηλά
φαντάζει
υπνωτισμένη

© Έμυ Τζωάννου

Μονολογεί η θύελλα
με τη σιωπή
στο βυθό της υπομονής
τρικυμισμένου ουρανού
Μυριάδες ψυχές
γαληνεύουν
συμβασιλεύοντας
στην απεραντοσύνη του χρόνου

© Έμυ Τζωάννου

Όλα στη ζωή μας συνοψίζονται στην Αγάπη !
Αλλοίμονο σε εκείνους που δεν την Πρόσφεραν με την Καρδιά τους, με Αυταπάρνηση.
Αλλοίμονο σε αυτούς που δεν τη γεύτηκαν, δεν την Έλαβαν Απλόχερα.
Απλά, διέρχονται αυτή τη ζωή, χωρίς να τη Ζούν Αληθινά !

© Έμυ Τζωάννου
Κίρκη και Οδυσσέας – The Myth