Ανατολή και Δύση

Η απαστράπτουσα ανατολή
όταν ξεχύνεται στα βάθη του ορίζοντα
με μια πανδαισία ιριδισμών και χρωμάτων
στα χιλιάδες πρίσματα
που διαθλούν το φως τους εκτυφλωτικά
συμβολίζει
πως κάθε αρχή έχει τη λάμψη της !

Η μελιστάλαχτη δύση
όταν βασιλεύει πέρα στον ορίζοντα
ενδύοντας τον ουράνιο θόλο
με όλες τις αποχρώσεις του ουράνιου τόξου
μαρτυράει
με διάφανη γαληνότητα
και θλιβερή αμφιβολία
του τέλους της αρχής ...

Έμυ Τζωάννου
9 / 10 / 2016   Louvain - Belgique

Ποίημα

Ποίημα
αίμα και σώμα
οδύνης και ηδονής
εγκαυστική πνευματική καταγραφή
σε χάραγμα λέξεων

© Έμυ Τζωάννου

Εκτομές στοχασμών

Εκτομές στοχασμών

Ποιήματα
εκτομές στοχασμών
θραύσματα ενθυμήσεων
μετουσιωμένοι πύρινοι στίχοι
συνταυτισμένοι
στον απόηχο χθεσινών δρασκελισμών

© Έμυ Τζωάννου

23. 11. 2016  Louvain - Belgique

Αναμνήσεις - Φρουροί

Αναμνήσεις – φρουροί

Οι αναμνήσεις
φρουροί του παρελθόντος
πυρίκαυστα αποστάγματα
διαδρομών ζωής
που μας σφράγισαν
στο στροβίλισμα του χρόνου ...

© Έμυ Τζωάννου
23. 11. 2016  Louvain - Belgique

Φάροι φωτός

Φάροι φωτός

Η μαγεία των κρυστάλλων της σκέψης
παράγοντας αρμονικές ταλαντώσεις
σε διαδικασίες ίασης
διαθλάται
ενεργοποιώντας φάρους φωτός !

© Έμυ Τζωάννου

Λουβαίν  29 / 01 / 2017

Κάτοπτρα Αθανασίας

Κάτοπτρα Αθανασίας

Νησιωτικά τοπία
εξαγνιστικά κάτοπτρα Αθανασίας
σε μεγαλείο ασύλληπτο
στην ατμόσφαιρα του Ελληνικού αρχιπελάγους !

© Έμυ Τζωάννου
Λουβαίν  29 / 01 / 2017

Έβλεπα στα μάτια σου ...

Έβλεπα στα μάτια σου ...

Έβλεπα στα μάτια σου
τις οπτασίες μας στις στιγμές μας
στις ανατιναγμένες ανάσες μας
σε δακρυσμένες δύσεις
και τεθλασμένες ανατολές

Έβλεπα στο βλέμμα σου
τις συναντήσεις μας
σε επικηρυγμένα αγγίγματα
και ακατάλυτες αγκαλιές

Έβλεπα στα μάτια σου
τις αιμορραγικές διακυμάνσεις
από τα χρόνια που θα περνούσαν ...

© Έμυ Τζωάννου
27. 02. 2017 Θεσσαλονίκη

Μνήμες - Αντίλαλοι ...

Μνήμες - Αντίλαλοι ...

Oι μνήμες θροίζουν μέσα μας
τις μελωδίες των ενθυμήσεων
που παρελαύνουν αγέρωχα
μπροστά στα μάτια της ψυχής
αναβιώνοντας τις αισθήσεις, τις εικόνες
τις λέξεις, τις γεύσεις, τις μυρωδιές,
τις συγκινήσεις, τις υπερβάσεις ...

Όλα όσα χάθηκαν ...
αλλά έμειναν ...

αντίλαλοι από λάμψεις του χθες
υμνώντας
τη διαχρονική και παντοδύναμη
εξουσία της παρουσίας τους
με τη μουσικότητα
των αναστημένων στιγμών
στην επάνοδό τους !

© Έμυ Τζωάννου
26. 02. 2017 Θεσσαλονίκη

Στην οίηση της νύχτας

Στην οίηση της νύχτας

Σ-τις απόκρημνες νύχτες
όπου η φωνή της αγάπης
τρεμοσβύνει
όπου οι αισθήσεις μεγενθυμένες
εξουσιάζουν
κορμί και νου
όπου το πεπρωμένο αναστενάζει
παίρνοντας κύριο ρόλο

Στην οίηση της νύχτας
σε νεφελώδεις κοιλάδες
όπου βασιλεύουν
οι αχτίδες της πανσελήνου
όπου ανυπεράσπιστες επιθυμίες
κυριεύουν τον μέλλοντα
με άγρυπνα μάτια
μεγενθύνοντας τα θέλω
διευρύνοντας
το φάσμα του πόθου
διαστέλλοντας
τη μέθη ...

© Έμυ Τζωάννου

23 / 03 / 2017  en Belgique

Το πέλαγος

Το πέλαγος

Το πέλαγος αγρυπνά
για να υμνεί
τις εύφλεκτες ρότες
που αμφιταλαντεύονται
αν θα πάνε ανατολικά ή δυτικά
με την πορεία του ανέμου

Το πέλαγος καιροφυλακτεί
και συλλαμβάνει τα ασύλληπτα
αντανακλώντας τις εικόνες
στον κυλιόμενο χρόνο
παραπλανώντας το αιέν
στού ουρανού τα περάσματα

Το πέλαγος δακρύζει
αντικρύζοντας
ακατανόητα – παράτονα - παράδοξα
στις φουρτούνες των καιρών
να συντελούνται
στα μονοπάτια των κυμάτων

Κι έτσι, απαρηγόρητο
αναλογίζεται ναυάγια
που ξεδιπλώθηκαν μπρός στα μάτια του
μολύνοντας - απηχώντας
στα αυτιά του
μνήμες και ταξίδια
που χύθηκαν στις θαλάσσιες στράτες


κι όσες φορές κι αν ρώτησε ...
μάταια !
απόκριση δεν πήρε
κι έτσι, με την άγνοια
ποτέ δεν αναπαύθηκε

Στροβιλίζονται σκηνές ναυαγίου
τις νύχτες της αγρύπνιας
γύρω από τα μάτια της ενθύμησης

Κυλούν τα δάκρυα της ειμαρμένης
καταλήγοντας σε βυθούς
υποχθόνιους και δύσβατους

Και τα ανεξήγητα
παραμένουν μυστήρια αναπάντητα
που στιγμιαία έλαμψαν
και χάθηκαν
στους ατραπούς της σκοτεινότητας
στης δίνης τις πτυχές
ως θύελλας
στην οργή του μεσονυκτίου

© Έμυ Τζωάννου
23 / 03 / 2017  

Έφυγες ... Έφυγα ...

Έφυγες ... Έφυγα ...

Έφυγες ...
απεμπολίζοντας τα νήματα του δεσμού μας
εξορύσσοντας τους αρμούς των συναισθημάτων
πλοηγήθηκες αναίμακτα σ’ ανοιχτές θάλασσες

Έφυγα ...
περιπλανώμενη στις λεωφόρους του κόσμου
αποπειρώμενη να λύσω την εξίσωση του χωρισμού
αποδρώντας από τα αιχμηρά μας όνειρα

Στην αφή των καιρών
ψηλαφίζω, τώρα, τα βήματά μου
παγιδεύοντας τις προσδοκίες
στα έγκατα της πληγής

Έμυ Τζωάννου
11. 03. 2017 

Αναπάλσεις συναισθημάτων

Αναπάλσεις συναισθημάτων

Στη συμπόνια της νύχτας
στην αναπνοή της ανατολής
στην αλληγορία της σελήνης

θα ανταμώνουμε

διασχίζοντας τις αναπάλσεις των αισθημάτων μας
Τιμώντας την Αγάπη μας !!!

Έμυ Τζωάννου
11. 03. 2017  en Belgique

Αναπάλσεις συναισθημάτων

Στη συμπόνια της νύχτας
στην αναπνοή της ανατολής
στην αλληγορία της σελήνης

θα ανταμώνουμε

διασχίζοντας τις αναπάλσεις των αισθημάτων μας
Τιμώντας την Αγάπη μας !!!

Έμυ Τζωάννου
11. 03. 2017  en Belgique

Υδάτινη μορφή

Υδάτινη μορφή

H σιωπή της συλλογισμένης νύχτας

παίρνει υδάτινη μορφή,

τη μορφή σου

να ρέει δακρυσμένη

Περισυλλογή στα μάτια μου

κι εγώ σε ζάλη

φοράω την υπόσχεση

κι ανυπομονώ να σε αγγίξω

αποκρυπτογραφώντας σε !

© Έμυ Τζωάννου
8. 03. 2017  en Belgique

Καλοκαιρινή ανταμοιβή

Καλοκαιρινή ανταμοιβή

Λαμπερές αχτίδες του ήλιου
ως καλοκαιρινή ανταμοιβή
στη ροή των ανέμων
του χρόνου – άχρονου

Έμυ Τζωάννου

23 / 06 / 2017  

Όταν ...

Όταν ...

Όταν το πριν και με μετά
το τότε και το τώρα
εναλλάσονται στον χωροχρόνο
χωρίς προειδοποίηση

Όταν η λατρεία του χθες
με την αγάπη του σήμερα
εναρμονίζονται
με ανείπωτη ευμέλεια

Όταν ο χρόνος ειδύει στο χώρο
κι ο χώρος μεταφέρεται στον χρόνο
με προοπτικές
στην αίσθηση του βάθους

Όταν οι στιγμές στη θάλασσα
κι οι στάλες στα επουράνια
κατακλύζουν τους καιρούς

Ο χρόνος του πριν και του μετά
του τότε και του τώρα
γλιστρά

στα υστερόγραφα του παρελθόντος

Τότε ...
οι χώροι και οι χρόνοι
των στιγμών και των δακρύων
εξαγνίζονται
με μυστηριακή ιερότητα

Έμυ Τζωάννου
21 / 06 / 2017 

Ανύσταχτη ενθύμηση

Ανύσταχτη ενθύμηση

Το γάργαρο συναίσθημα
ρέει
κάτω από το αχανές
του ουρανού και της θάλασσας

ξαγρυπνώντας
τις αστροφεγγιές
με συντροφιά νοσταλγικές εικόνες
ανύσταχτης ενθύμησης ... !!!

Έμυ Τζωάννου

Ηλιόλουστες αχτίδες χαράς

Ηλιόλουστες αχτίδες χαράς

Στην περιφορά του ονείρου
οι ψιθυρισμοί της ψυχής
χρωματίζουν τα ακρογιάλια
του θέρους της ζωής
με ηλιόλουστες αχτίδες χαράς !

Έμυ Τζωάννου

Προς την αιωνιότητα

Προς την αιωνιότητα

Μετανάστες του απροσδόκητου
στις στοχαστικές αποχρώσεις του απείρου
μέσα από τη μυσταγωγία της σκέψης
βηματίζουμε προς την αιωνιότητα !

On est perdu
dans la memoire de l’ existence
en touchant la douleur du silence

Έμυ Τζωάννου

Απέθαντη μνήμη

Απέθαντη μνήμη

Απέθαντη η μνήμη
στην κοίτη των κυμάτων
στα ακρογιάλια της ενθύμησης ...

Comme une blessure
dans ton absence absolu
dans les boulevards du silence
dans le desert de la nuit vide.

Έμυ Τζωάννου

Μυσταγωγία σκέψης

Μυσταγωγία σκέψης

Μέσα από τη μυσταγωγία της σκέψης
στα υστερόγραφα της αλληγορίας

Ta presence vit dans ton absence
dans la memoire de mon existence !

Έμυ Τζωάννου

Ύλη και Πνεύμα

Ύλη και πνεύμα 

Ακόμα και το Αιγαίο

κοχλάζει απ’ την οργή

Επιτύμβια κύματα

σκεπάζουν

την ιερότητα

Κι’ έτσι

αποκτά

στα μάτια μας

με ανάκατη ύλη και πνεύμα

πολυδιάστατη μορφή

το Αιγαίο της αιωνιότητας !

(c) Έμυ Τζωάννου

Ελπίδα

Ελπίδα / Έμυ Τζωάννου - Σοφία Στρέζου

Έμυ Τζωάννου

Τι να θέλει η ελπίδα

σαν πυροδοτεί και πυροβολεί

ως αιρετική σκέψη

προσπερνώντας και διαπερνώντας

τη συνωμοτική προαίρεση

μιας παρανοϊκής στιγμής

θρηνώντας … τ’ ανείπωτα !
 Σοφία Στρέζου

Όσα τα δάκρυα

άλλες τόσες οι κρυμμένες ελπίδες

επιθυμούν να ψιθυρίσουν

την ανάγκη για φως

προσδοκώντας να ανθίσει το όνειρο

σε αλαφροΐσκιωτους κήπους…

Η Απεραντοσύνη της Θάλασσας

Η Απεραντοσύνη της Θάλασσας

κείμενα - video

Σοφία Στρέζου - Έμυ Τζωάννου

Σοφία Στρέζου

Κι όπως θωρείς τα κύματα

στο πέλαγο που κυλά μέσα σου

έτσι θωρείς την ψυχή σου

μπρος στην απεραντοσύνη της θάλασσας

νιώθοντας ολοένα να ξεμακραίνει

η χαραγμένη στο δέρμα σου θλίψη…

Έμυ Τζωάννου

Στην εσωτερική απεραντοσύνη του πελάγους

βήματα μελωδικά χαράσσονται

στους ωκεανούς των προσδοκιών και των ελπίδων

καθώς περήφανα παρελαύνουν

στα κύματα της Αθανασίας της Ψυχής !

Ενθυμήσεις

Έμυ Τζωάννου - Σοφία Στρέζου

Έμυ Τζωάννου

Κάθε αλήθεια κι ένα αστέρι

στον ουράνιο θόλο της νυχτιάς…

Στις ξαστεριές της που αγρυπνούν

υφαίνονται εξιστορήσεις

στον αργαλειό των ενθυμήσεων.

 Σοφία Στρέζου

Κάθε αλήθεια και μια μοίρα

στο τόξο του πεπρωμένου…

Κάτω από τη λάμψη των άστρων

επιστρέφουν φθίνουσες ενθυμήσεις

αμβλύνοντας προσδοκίες

στο άλγος της νύχτας.

Αδιατίμητη αφήγηση

Ωρες αποθυμιάς

Η Ελλάδα με ταξιδεύει ...

Οταν τα μάτια

Κανένα πέλαγος, Κανένας ουρανός

Αστερίες και κοχύλια

Μια στάλα ήλιου

Η Ευωδία

Η Νύχτα

Ζωές ...

Η Απεραντοσύνη της Θάλασσας

Η Απεραντοσύνη της Θάλασσας


Σοφία Στρέζου

Κι όπως θωρείς τα κύματα
στο πέλαγο που κυλά μέσα σου 
έτσι θωρείς την ψυχή σου
μπρος στην απεραντοσύνη της θάλασσας
νιώθοντας ολοένα να ξεμακραίνει
η χαραγμένη στο δέρμα σου θλίψη…

Έμυ Τζωάννου

Στην εσωτερική απεραντοσύνη του πελάγους 
βήματα μελωδικά χαράσσονται 
στους ωκεανούς των προσδοκιών και των ελπίδων 
καθώς περήφανα παρελαύνουν 
στα κύματα της Αθανασίας της Ψυχής !