Οι ποιητές, οι αμετανόητοι ονειροπόλοι, που παρατηρούν,
φαντάζονται, διαισθάνονται, προλέγουν, αναζητούν τα χρώματα της εποχής τους,
για να κατορθώσουν να ντύσουν το έργο τους, με τις δικές τους απαράμιλλες
αποχρώσεις.
Η μνήμη, αυτή η ανάδειξη του παρελθόντος από την ανάπλαση του
χθες και των αναμνήσεων τα εσώτερα, που αγκαλιάζουν το χρόνο στην κυκλική
πορεία του.
Η Ποίηση, αυτή η έκφραση από δημιουργίες του νου, σε λέξεις που
εκτινάσσονται και αστράφτουν φως !
Eίναι … η Ιερή μεταφορά του λόγου…, στη σιωπή της γραφής !
© Έμυ Τζωάννου
© Έμυ Τζωάννου