Η Έμυ Τζωάννου χαράζει λέξεις σε δαιδαλώδεις μελαγχολικές διαδρομές στην αέναη επανεκίνηση.
Μια Ποίηση με αξιοπρέπεια, σε θαρραλέα στάση ζωής ενός πνευματικού ανθρώπου.
“ Στη σταγόνα του χρόνου και στα ψήγματα του πόνου “, πορεύεται η ποιήτρια ελεύθερη και δυναμική.
“ Υφαίνω εναέριους ιστούς χαράς σε θυελλώδεις ορίζοντες “,
η Έμυ Τζωάννου δίνει με την ποίησή της το αντίδωρο στον πόνο του ανθρώπου, που ερευνά, ανιχνεύει, καταθέτει την αμφισημία των λέξεων, των όρων, των καταστάσεων στις οποίες εμπλέκεται ο άνθρωπος, στις εκπομπές και στις διαθλάσεις της !
Η Ποίησή της επιμένει ακόμα σε πείσμα των ευτελών καιρών να καταγράφει θαρραλέα την αλήθεια :
“ Αιτούμαι, δεν παραιτούμαι “
Ομιλία Δημήτρη Καραμβάλη
για την ποιητική συλλογή της Έμυς Τζωάννου,
ΕΚΠΝΟΕΣ ΨΙΘΥΡΩΝ, από την Άνεμος Εκδοτική
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου