ΙΧΝΗΛΑΤΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΠΟΙΗΤΙΚΟ ΟΙΣΤΡΟ ΤΗΣ ΕΜΥΣ ΤΖΩΑΝΝΟΥ
Του δημοσιογράφου, Στέλιου Συρμόγλου
Τα ποιήματα της φίλης και συναδέλφου Εμυς Τζωάννου είναι
προσεκτικά σμιλεμένα γλυπτά ή ανάγλυφα οράματα μιας πυκνής αισθαντικότητας, που
θέλει να συλλάβει όλα τα αισθήματα της ανθρώπινης περιπέτειας μέσα από τα
σχήματα λειτουργικών διαδικασιών της καθημερινότητας, του έρωτα και της
ομορφιάς της ζωής.
Στα ποιήματα της Τζωάννου ο πόνος, η οργή, ο έρωτας , η
ελπίδα παίρνουν μορφές καλαίσθητες, άλλοτε απογυμνωμένες κι άλλοτε ενδεδυμένες
με τη χαρά της ζωής. Ο λόγος της ποιήτριας έχει διαστάσεις πολύ μεγαλύτερες από
εκείνες που η ίδια φιλοδόξησε να του δώσει.
Μέσα από την ποίησή της ζούμε τη διαδικασία της αναγωγής του
"στιγμιαίου" συναισθήματος σε διαχρονικό και ταυτόχρονα αγγίζουμε τα
σημάδια της υψηλότερης έξαρσης.
Στην ποίηση της Τζωάννου, αισθησιακή προβάλλει η θέα του
θήλεος. Και δεν θωρείται απλώς ως αισθησιασμός, αλλά λυρική περίχυση στο θάμβος
της οποίας συγκατανεύουν συμβολικά οι ανεπιτήδευτες νεύσεις του φυσικού κόσμου.
Και είναι τόσο ζωντανή, παραστατική και εκφραστική η λυρική μαρτυρία, που η
συνείδηση κι όλες οι αισθήσεις λούζονται στον κόσμο της για να ολοφωτιστούν.
Μια ποίηση ολόδροση και με εφηβική αποστίλβουσα χάρη,
συνομιλεί με τον έρωτα, τη θάλασσα , την ηδονή της ζωής, προσλαμβάνει τους
ιριδισμούς των άφθονων χρωμάτων και αποχρώσεων.
Είναι η ποίηση της χαράς, του κόσμου , της λαχτάρας και της
περιπάθειας. Οι λέξεις στην ποίηση της Τζωάννου λες και αγωνιούν από μόνες
τους, ψάχνουν να βρουν τη σωστή θέση τους για να πάρουν μέρος στο παρανάλωμα
αυτό του ποιητικού κραδασμού, που οδηγεί το ανθρώπινο πνεύμα στην ενατένιση της
μοίρας των υπάρξεων.
Μια ποίηση πραγματικά που εντυπωσιάζει με το γλωσσικό της
πλούτο, τη δύναμη των συναισθημάτων και την πρωτοτυπία ύφους και τεχνικής, μ'
έναν αξιόλογο και δυναμικό εικονισμό
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου